TRENİN ARKASINDAN
Hüzünlüsün yine bir akşam vakti,
Kulağında trenin kalkış sesi,
Teninde hissettiğin ürperti,
Ve akan o yaş; gözlerindeki.
Ayrılmak zor geldi sana belli ki
Anlamasın istedin, üzülmesin istedin.
Ama için içini yedi ya dönmezse geri,
Ne anlamı kalır ki diğer şeylerin.
Bir akşam vakti yine gelmişsin buraya,
Söz geçirmek istiyorsun zamana,
Nasıl dayanacaksın ki onun yokluğuna,
Ama gitmiyorsun, mucize bekliyorsun hala
Ve o gün geldi, yüzünde güller açmış,
Adın gibi eminsin döndüğünden,
Aksini düşünmek ne de saçmaymış.
Gelecek diyorsun öyle öğrendin hislerinden.
Tren durdu, inen indi, o hala içerde miydi?
Koşma sakın trenin arkasından.
Kimse kalmadı demek ki,
Neden bu hikaye güzel bitmedi?
Bir yıl geçmiş, koskoca bir yıl.
Sen yine gelmişsin buraya,
Yitirmiş gözlerin yaşama sevincini,
Hüzünlüsün yine bir akşam vakti...
İREM NUR KORKUT